«Όχι στη σωματική τιμωρία»

Πάνω από το 50% των Ελλήνων γονιών χρησιμοποιούν το ξύλο σαν μέσο νουθεσίας των παιδιών τους ακόμη και μετά την εφηβική τους ηλικία, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού. Παρά το νομοθετικό πλαίσιο που απαγορεύει ρητά από το 2006 τη σωματική τιμωρία, στη συνείδηση της κοινής γνώμης είναι αποδεκτό ο γονιός να χτυπά το παιδί «για το καλό του». Κι αυτό όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στη συντριπτική πλειονότητα των κρατών - ευρωπαϊκών και μη.

Όμως, όπως αναφέρεται σε κείμενο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εξάλειψη της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά, η χρήση βίας εναντίον των παιδιών διδάσκει στα ίδια ότι πρόκειται για μια θεμιτή επιλογή προκειμένου να επιλυθούν συγκρούσεις ή προκειμένου να «πεισθεί» δια της βίας κάποιος ότι αυτό που οι άλλοι του λένε είναι το σωστό. Η χρήση βίας, λοιπόν, εθίζει τα ίδια τα παιδιά στη χρήση της.

Κατά δεύτερον, η σωματική τιμωρία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή σωματική και ψυχολογική βλάβη. Τρίτον, η σωματική τιμωρία είναι αναποτελεσματική ως μέθοδος «σωφρονισμού», αφού μεσοπρόθεσμα επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Τέταρτον, όταν επιτρέπεται η σωματική βία είναι δυσκολότερο να προστατεύσουμε τα παιδιά από άλλες μορφές βίας. Τέλος, η σωματική τιμωρία αποτελεί παραβίαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού ως προς τον σεβασμό της σωματικής ακεραιότητας, της αξιοπρέπειας και της ίσης προστασίας τους σύμφωνα με το Νόμο.Πηγή:Α.Π.Ε.