Στην ηλικία των 50 θα σταματήσει η επιστήμη τη γήρανση του σώματος

Το ελιξήριο της αθανασίας αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα πιο ξέφρενα όνειρα της ανθρωπότητας: η υπόσχεση της αιώνιας ζωής έχει απασχολήσει αμέτρητους ανθρώπους, της επιστήμης ή όχι, ανά τους αιώνες: από βιολόγους οι οποίοι επιζητούν τρόπους επιμήκυνσης της ζωής των κυττάρων, μέχρι τον Πονς ντε Λεόν (Ισπανός conquistador ο οποίος χάθηκε στις ζούγκλες της Λατινικής Αμερικής αναζητώντας την Πηγή της Νιότης).

Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ιατρικής και Βιολογικής Μηχανικής του πανεπιστημίου του Λιντς, η ανθρωπότητα βρίσκεται λίγο πιο κοντά στην επίτευξη αυτού του αρχαίου ονείρου.

Απώτερος στόχος του Ινστιτούτου είναι η επίτευξη «50 αποδοτικών χρόνων ζωής μετά την ηλικία των 50» - και για αυτό έχουν δαπανηθεί 50 εκατομμύρια λίρες μέσα σε διάστημα πέντε ετών. Σε πρώτη φάση, ο σκοπός του Ινστιτούτου είναι η δημιουργία βιώσιμων μοσχευμάτων, τα οποία θα διαρκούν για όλη τη ζωή του λήπτη- γοφούς, γόνατα, βαλβίδες καρδιάς θα αποτελέσουν τα πρώτα δείγματα, καθώς σταδιακά η επιστήμη θα βρίσκεται σε θέση να αντικαταστήσει όλο και περισσότερα τμήματα του ανθρωπίνου σώματος.

Ήδη, το Ινστιτούτο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα εμφύτευμα γοφού του οποίου η διάρκεια ζωής του θα είναι αντίστοιχη αυτού που το φέρει, εν αντιθέσει με τα 20 χρόνια που αποτελούσαν τη συνήθη διάρκεια αυτών που χρησιμοποιούνται σήμερα. Είναι κατασκευασμένο από κράμα κοβαλτίου- χρωμίου και κεραμικού, που εκτιμάται ότι είναι αρκετά ανθεκτικό για να αντέξει τα 100 εκατομμύρια βήματα που υπολογίζονται ως ο μέσος όρος των βημάτων που θα κάνει ένας άνθρωπος από τα 50 μέχρι τα 100 του, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή Τζων Φίσερ, ένα εκ των ενεργών μελών του Ινστιτούτου.

Σε άλλο επίπεδο, η συνάδελφός του, Αϊλήν Ίνγκαμ και η ομάδα της εργάζονται πάνω σε μεθόδους αυτοβελτίωσης/ αυτοεπισκευής του σώματος: στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η δημιουργία μεταμοσχεύσιμων ιστών, και μετέπειρα ολόκληρων οργάνων, τα οποία το σώμα θα μπορεί να ενσωματώσει εύκολα- εξαφανίζοντας έτσι τον κίνδυνο της απόρριψης από τον οργανισμό, που συνόδευε κλασικά μία μεταμόσχευση. Μέχρι τώρα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσει καρδιακές βαλβίδες.

Όπως είπε η καθηγήτρια Κριστίνα Ντόιλ της Xeno Medical, εταιρείας ιατρικών συσκευών η οποία δραστηριοποιείται επίσης στο χώρο, το «Άγιο Δισκοπότηρο» αυτού του ερευνητικού τομέα είναι η εξάλειψη της εξάρτησης από όργανα δοτών. «Σε εκείνο το σημείο θα μας οδηγήσει εν τέλει η τεχνολογία» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας ότι «η ανάπτυξη τεχνολογίας που θα εξαφανίζει τον ιστό του δότη (εξαλείφοντας έτσι τον κίνδυνο απόρριψης μοσχευμάτων) θα κρατήσει 30-50 χρόνια. Κάθε όργανο θα πρέπει να σχεδιάζεται και να δοκιμάζεται ξεχωριστά».

Αντίστοιχες θεραπείες που βασίζονται στην αναγέννηση κυττάρων βρίσκονται υπό ανάπτυξη και αλλού στον κόσμο, αλλά επικεντρώνονται πλήρως στην καλλιέργεια οργάνων εντελώς έξω από το ανθρώπινο σώμα- με στόχο τη διασφάλιση πως οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να είναι το ίδιο δραστήριοι στο δεύτερο μισό του αιώνα ζωής τους όσο και στο πρώτο.

fatsa-tv